Να εμπιστευθώ στην Παναγιά, την πάσαν μου ελπίδα !Θαύματα και θαυμάσια μες στις αυλές της είδα !
Μικρά παιδιά κι ανήμποροι μπροστά της γονατίζουν !
Στην σκιά της Απειρόγαμης με δάκρυα μετανίζουν !
Ανηφορίζει η ψυχή στην Μάνα Βαγγελίστρα!
Βρίσκει γλυκιά καταφυγή στην Άγια Πολεμίστρα!
Του Αναπλιού μεσίτρια, τείχος και προστασία!
Πηγή ιαμάτων και αναγκών η Θεία βακτηρία!
Όταν η ψυχή διψά το Ζωντανό Νερό, όλα τα ανηφόρια τα θωρεί ωσάν εκείνο του Γολγοθά…
Γνωρίζει καλά πως ο κάματος της ανάβασης, θα βρει παρηγοριά και δρόσο στο τέλος αυτών των αναβαθμών της Σωτηρίας.
Συχνά -πυκνά καθώς σέρνει τα κουρασμένα της βήματα, στέκεται για λίγο να ατενίσει τις λαμπροφόρες ακτίνες της Αναστάσεως, που ξεχύνονται εκεί, στην κορυφή του πάθους και της λύτρωσης!
Έτσι θωρεί κάθε οδοιπόρος, το ανηφόρι προς την Βαγγελίστρα του Αναπλιού. Πόσο θυμίζει αυτή η λεωφόρος της ευλάβειας, εκείνον τον ανήφορο της Μεγαλόχαρης της Τήνου που καταλήγει στην σκιά Της.
Αυτές οι θεραπευτικές σκιές της Μάνας όλου του κόσμου!
Καταφυγή και σκέπη και ευσκιόφυλλο δέντρο!
Πόσοι δεν τις αναζητούν συνεχώς! Σε κανέναν η Κυρία Θεοτόκος δεν αρνείται τούτη την αποσκιάδα!
Ποια μάνα αρνείται στο πονεμένο της παιδί την αγκαλιά της!
Θα μεσιτεύσει η Κυρία Θεοτόκος πάντοτε προς το συμφέρον της αιτήσεως, αιώνια οδηγός, άνασσα κι ανάσα!
Ένα συνεχές γιορτάσι για τις ψυχές των ελπιζόντων είναι το ύψωμα της Ευαγγελίστριας του Αναπλιού!
Σαν κάστρο και πρόμαχος, απρόσβλητος από του πολεμήτορος τις ορδές, με τα πεπυρωμένα βέλη φαντάζει η πιο περίβλεπτη Εκκλησιά αυτής της ηρωικής γης!
Ένας αόρατος κόσμος γεμίζει τη λεωφόρο της Κυράς μας! Ο μπάρμπα-Γιάννης ο Καποδίστριας κι ο πικραμένος Θοδωράκης σε συντροφεύουν! Ο Άη Αναστάσης σεργιανά και στέργει στο πλάι των προσκυνητών, σαν πολιούχος και της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας ο επίσημος αντιπρόσωπος! Με την ευχή των ηρωικών Αγίων και των Αγιασμένων ηρώων, προχωράς κουβαλώντας το τάμα και το δάκρυ, να το αποθέσεις στα πόδια της και Εκείνη να σου αντιπροσφέρει την χορηγία της Θείας αγαθότητας!
Στο άκουσμα της μεγάλης της καμπάνας της αναθαρρείς! Ταξιδεύει αυτό ως τον Θαλασσόπυργο τον ξακουστό και από εκεί μέχρι τον θρόνο του μακρόθυμου Σωτήρος, της Ακρότητος των Εφετών!
Και έπειτα θα έρθει και πάλι ο Μάρτιος του πρωτοστάτη Αγγέλου, να κλίνει και εκείνος το γόνυ εμπρός στην Θεοδόχο της μήτρα, να στήσει και πάλι και να ξανακαινουργώσει την επουράνιό Της Κλίμακα…
Βήμα-βήμα ξανά προς την Πανύμνητη Μητέρα! Ανθισμένες οι νερατζιές του μεγάλου δρόμου! Πανηγύρι άμοιαστο που καρτεράνε όλοι! Κεριά καθαρά και λιβανιστήρια που μεθούν τον αγέρα, βλέπεις σε κάθε μια από τις υψωμένες γειτονιές του βράχου, τις φρεσκοασβεστωμένες με τις λεμονίτσες και τις χρυσές ελιές.
Ψέλνουν ακόμα τα παιδιά, έστω αυτά τα λίγα που τους έμαθαν τα όσια και τα ιερά, που πριν λίγο παρήλασαν βαστώντας την ένδοξη σημαία, κοντάρι με Σταυρό, του Δίκαιου τη Ρομφαία.
Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον καὶ τοῦ ἀπ’ αἰῶνος μυστηρίου ἡ φανέρωσις· ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Υἱὸς τῆς Παρθένου γίνεται καὶ Γαβριὴλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Διὸ καὶ ἡμεῖς σὺν αὐτῷ, τῇ Θεοτόκῳ βοήσωμεν· χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.
Αξίωσέ μας κυρία Θεοτόκε, άνασσα και ανάσα όλου του κόσμου, όσο του Υιού Σου η χρηστότητα μας ελεεί, στο ύψωμά σου να ανεβαίνουμε, Αυγή Εσύ να φωτίζεις τον νού μας, Ακτίνα Εσύ του νοητού ηλίου και της Ελπίδας των Χριστιανών Ορθοδόξων! Μεσίτευε…Μεσίτευε!
Νώντας Σκοπετέας
